به گزارش خبرگزاری مهر، روزهای پر تب و تاب اهدای نوبل از روز گذشته آغاز شده تا محققان و دانشمندان بسیاری چشم به نظر داوران دوخته و منتظر اعلام نتایج باشند.
جایزه نوبل فیزیک توسط آکادمی علوم سلطنتی سوئد در استکهلم اهدا می شود. صد و هشتمین جایزه نوبل فیزیک در سال 2014 میلادی به طور مشترک به ایسامو آکاساکی، هیروشی آمانو، شوجی ناکامورا برای تحقیقاتی در رابطه با ابداع دیودهای کارآمد منتشر کننده نور آبی که امکان منابع نور سفید بصرفه را فراهم کردند.
در اثر اتصال یک نیمه رسانای نوعn الکترون اضافی و نیمه رسانای نوع p دارای حفره (بار مثبت) قطعه ای به نام (دیود) ساخته می شود.
با کمک این اختراع می توان شاهد ظهور لامپ های ال ای دی متفاوتی بود که نه تنها با محیط زیست سازگارترند بلکه جایگزین مناسبی نیز برای نورهای قدیمی خواهند بود. لامپ های رشته ای قرن بیستم میلادی را روشن کردند و اکنون لامپ های ال ای دی روشن کننده قرن 21 خواهند بود. لامپ های ال ای دی به ذخیره منابع زمینی نیز کمک می کنند.
دیودهای قرمز و سبز از مدت ها قبل ابداع شده بودند اما در این میان بدون نور آبی، ساخت لامپ های سفید امکان پذیر نبود و این معما در حدود سه دهه بدون جواب باقی مانده بود.
* نکات قابل توجهی در رابطه با اهدای نوبل فیزیک
تاکنون 107 نوبل فیزیک از سال 1901 تا 2013 میلادی اهدا شده اند که 2 نفر از برگزیدگان زن بوده اند و "لورنس برگ" جوان ترین شخصی بود که توانست این جایزه معتبر علمی را در سال 1915 به همراه پدرش از آن خود کند و مسن ترین شخصی که این جایزه را دریافت کرد "ریموند دیویس" هشت و هشت ساله بود که در سال 2002 میلادی منتخب دریافت این جایزه شد. میانگین سنی منتخبان این جایزه در حدود 55 سال بوده و جان باردین، تنها دانشمندی بود که توانست دو بار این جایزه را از آن خود کند. خانواده کوری (ماری و پیر کوری و دخترشان ایرن کوری) خانواده ای بوده اند که همگی توانستند این جایزه معتبر علمی را از آن خود کنند. در این میان پدران و پسران متعددی نیز وجود داشتند که مشترکا این جایزه را به خود اختصاص دادند، ویلیام براگ و پسرش لورنس براگ، نیلز بوهر و پسرش آگ بوهر، مان سیگبام و پسرش کلی سیگبان و در نهایت جی جی تامسون و پسرش جورج پاگت تامسون.
مروری بر منتخبان نوبل سال گذشته
کمیته نوبل مستقر در آکادمی سلطنتی علوم سوئد، فرانسوا انگلرت، استاد 81 ساله و بازنشسته دانشگاه بروکسل در بلژیک و پیتر هیگز، استاد 84 ساله و بازنشسته دانشگاه ادینبورگ در انگلیس را به طور مشترک برنده جایزه نوبل فیزیک در سال 2013 میلادی اعلام کرد. کمیته نوبل، این دو دانشمند را به خاطر کشف نظری مکانیسمی که به درک صحیحی از منشأ جرم ذرات زیراتمی کمک می کرد و با کشف ذره بوزون هیگز در آزمایش‌های اطلس و سی.ام.اس در برخورد دهنده بزرگ هادرونی سرن تایید شده بود، شایسته دریافت این جایزه دانست.
ذره خدا عنوانی بود که روزنامه نگاران برای بوزون هیگز انتخاب کرده
بودند. ذره ای بنیادی که دیگر ذرات در برهم کنش با آن دارای جرم می شوند.
این ذره آخرین پازل از ذرات پیش بینی‌شده مدل استاندارد ذرات بنیادی است،
ولی مدل استاندارد ذرات بنیادی بخش کوچکی از پازل عظیم کیهانی است.
وصیت آلفرد نوبل
در 27 نوامبر 1895 آلفرد نوبل آخرین وصیت خود را امضا کرد و بیشتر دارایی خود را به جایزه ای اختصاص داد تا همه ساله بدون توجه به ملیتی خاص، به افراد شایسته اهدا شود. براساس وصیت نوبل، بخشی از این جوایز به فردی اهدا می شود که مهمترین کشف را در این حوزه به سرانجام رسانده باشد.
